Het oog wil ook wat

Degenen die mij wat beter kennen, weten dat, wanneer ik een etentje geef, ik alles uit de kast trek. Ik sloof me uit en geniet daar enorm van, maar kan daarin soms ook wat doorschieten. Zo kan ik me herinneren dat ik ooit voor vrienden sushi heb gemaakt. Geserveerd op speciaal daarvoor aangeschaft Japans servies. Voor andere vrienden heb ik wel eens tapas gemaakt. Op tapas servies uiteraard. Beide sets zijn misschien twee of drie keer gebruikt, en staan nu werkloos in de kast, te wachten op een nieuwe uitspatting.

Ook in het koken zelf kan ik nogal ver gaan. Al jaren is mijn motto: 'het oog wil ook wat'. Dus als ik kook, let ik enorm op hoe het eruit ziet, presentatie op het bord enzo. En alle details moeten kloppen. Sausjes, bijgerechten, bedenk het en ik heb er ook aan gedacht. (Ik kan me voorstellen dat dit behoorlijk extreem klinkt, maar the truth is, ik geniet er echt enorm van. Laat mij uren in de keuken in pannen roeren omdat er mensen die ik lief vind komen eten en ik ben gelukkig. En de lieve mensen meestal ook na het proeven van whatever er op hun bordje ligt...)

Ik denk dat een van mijn meest extreme uitspattingen was toen ik beloofd had te koken voor een groep van 20 meiden van een vereniging waar ik destijds voor werkte. De meiden hadden de keuze uit tapas (5 koude en 5 warme), vegetarische tapas (5 koude en 5 warme), of een 'gewone' spaanse maaltijd met voor en hoofdgerecht. En voor het toetje ook 2 of 3 keuzes (ik zal er maar niet bij zeggen dat ik de verschillende gerechten en tapas nog nooit eerder had gemaakt dus dat het een grote gok was). Dat was nogal wat qua voorbereiding en het uiteindelijke koken (ik zal er ook maar niet bij zeggen dat dat in een keukentje van nog geen 10 m2 was). Van tevoren vroegen mensen of ik het wel zeker wist om het zo groot aan te pakken. Maar als ik iets in m'n kop heb dan krijg je dat dat er ook nauwelijks meer uit. Uiteindelijk is het gelukt. Je kon me na afloop opvegen, maar iedereen heeft gesmuld (en daar gaat het om)!

Dit keer kwamen mijn zusje en haar vriend eten. En ik had bedacht falafel te maken. En om de perfecte falafel te maken moet je dat goed voorbereiden heb ik inmiddels dus geleerd.

Een dag vooraf:

Laat de gedroogde kikkererwten 24 uur in ruim water weken.

Maak de tahini (ja ik weet het, die kan je ook in een potje kopen, maar tis toch veel leuker en lekkerder om het zelf te maken?) door 250 gram sesamzaad kort te roosteren, en dit met een keukenmachine of staafmixer te malen. Voeg telkens wat olie (zonnebloem, arachide, sesam) toe, totdat je een pasta hebt die lijkt op pindakaas. Halverwege voeg je een beetje zout naar smaak toe.
De tahini vormt de basis voor de tahinisaus en voor hummus. Wat je overhoudt kun je in de koelkast bewaren.

Maak de tahinisaus door 125 gram tahini, het sap van 1 citroen, 3 teentjes fijngehakte knoflook, 2 eetlepels fijngehakte peterselie en 2 eetlepels water met de keukenmachine/staafmixer verder te pureren tot het een mooie saus is. Evt. nog water toevoegen als je de saus dunner wilt. Vlak voor het serveren nog wat fijngehakte peterselie erover strooien.

Je kunt de hummus ook al vooraf maken. Laat 400 gram kikkererwten (1 blik) uitlekken, en pureer ze met 3 tenen fijngehakte knoflook. Voeg vervolgens 1 eetlepel tahini toe, wat olijfolie, het sap van een halve citroen, en 1/4 theelepel komijn. Pureer alles weer. Proef! Voeg naar smaak meer citroensap, tahini en/of komijn toe. Het moet een smeerbaar mengsel zijn dat zacht smaakt en haast smelt op je tong, maar tegelijk ook een pittige bite heeft. Vlak voor het serveren strooi je er nog wat paprikapoeder over.
Met dit recept heb je redelijk wat hummus; als je overhoudt kun je dit heerlijk als broodbeleg gebruiken.

Op de dag zelf hoef je dan alleen nog maar de falafel te maken:
(voor ca. 6 personen)

Ingredienten:
500 gram gedroogde kikkererwten, gewassen en 24 uur geweekt
2 theelepels komijn
1 theelepel bakpoeder
1 uitje, fijngesneden
3 teentjes knoflook, fijngesneden
6 takjes verse koriander
6 takjes verse peterselie
zout/peper
evt. naar smaak wat chilipoeder

Bereiding:
Giet de kikkererwten goed af en doe ze in een kom. Voeg alle ingredienten toe en pureer met de keukenmachine of staafmixer tot een fijne pasta. 30 minuten laten staan, zodat de smaken goed kunnen intrekken.
Maak balletjes van ongeveer de grootte van een walnoot, druk ze iets plat.
In een frituurpan de olie verhitten tot ca. 180 graden.
Bak de balletjes in kleine porties in 3 minuten goudbruin.

Serveer met pitabroodjes, salade/rauwkost naar keuze, knoflooksaus en de tahinisaus en hummus.

Een klein beetje uitsloven is het wel. Maar als je een plekje hebt kunnen veroveren aan mijn eettafel, dan krijg je niet alleen een lekker hapje op je bord (dat is in ieder geval de bedoeling), maar je kunt er ook vanuit gaan dat je een plekje hebt gekregen in m'n hart!